บางกอก บูเลอวาร์ด ซิกเนเจอร์ เพชรเกษม-ปิ่นเกล้า

Chartree Jew ที่จอดรถกว้าง มีทางเรียบสำหรับ wheel chair มีทางจักรยานและทางวิ่ง เด็กมาเล่นจักรยานขาไถได้ (ไม่มีสนามนะ หมายถึงทางเรียบกว้าง ไถแถวๆ playground. มีสนามบาส บอล ตะกร้อ เอาสุนัขมาได้ พื้นที่สุนัขกว้างเหลือเชื่อว่านี่เป็นของรัฐ มีสนามทรายและหญ้าแยกกันให้น้องสนุก สมัครสมาชิกให้น้องก่อนนะ ดูเอกสารในภาพที่ถ่ายมาให้

Supoj Puengsiripaiboon ”วัดเลา“ (ลาว) สามารถเข้าได้ 2 ทาง จากถนนพระราม 2 และซอยท่าข้าม ภายในบริเวณวัดมีโรงเรียน มีชุมชนเก่าบริเวณหน้าวัด ซึ่งปัจจุบันเจริญไปมาก ถนนหนทางสามารถทะลุเป็นทางลัดไปได้ วัดพระโบสถ์เปิด แต่ไม่มั่นใจว่าวันธรรมดาจะเปิดหรือเปล่า เพราะข้างโบสถ์มีลานสักการะและศาลาสำหรับทำกิจกรรมทางพระพุทธศาสนา

Suporn Kulwatnantachai วัดขนาดใหญ่พอควร​ ตั้งอยู่ในซอยเฉลิมพระเกียรติ​ ร.9 ซอย 22 เมื่อเข้าวัดจะได้รับบัตรจอดรถฟรี​ 15 นาที​ ชั่วโมงละ​ 20​ หน้าลานจอดรถจะเป็นวิหาร​ ด้านในมีพระสามพี่น้องคือ หลวงพ่อวัดบ้านแหลม​ หลวงพ่อโต​และหลวงพ่อโสธรจำลอง​ ด้านหลังเป็นพระยืนปางเปิดโลก​ อีกด้านเป็นพระสังกัจจา​ยน์ ตอนนี้ทางวัดกำลังสร้างอุโบสถใหม่​ วันสงกรานต์​ผมมาไหว้พระเก้าวัดใหญ่แถวบางนาบางพลี​ วันนี้มาไหว้พระเก้าวัดแถบนี้ต่อ​ เริ่มจากวัดสลุด​ วกกลับมาวัดคลองปลัดเปรียง​ ทะลุไปวัดหนามแดง​ ย้อนมาวัดผ่องพลอย​ก่อนมาวัดตะกล่ำ แล้วจะไปต่อวัดบางแก้วครับ

Nuttsasi Sotthiboon เพิ่งไปเป็นครั้งแรก ซื้อเครื่องไหว้ชุดใหญ่จากริมถนน คนขายต้อนรับ เอาใจใส่ ช่วยถือของไหว้ แนะนำบอกวิธีไหว้ตามจุดต่างๆ ดีมากเลย ประชาชนทั้งไทยและต่างชาติ โดยเฉพาะคนจีนแผ่นดินใหญ่มาไหว้กันเยอะมากค่ะ สถานที่ไหว้อยู่ชั้น 4 สถานีตำรวจพลับพลาไชย ขึ้นลิฟต์ไปอยู่ดาดฟ้า บรรยากาศดี แดดร่ม ลมพัดเย็นสบายค่ะ

Kachan Srithanarat บรรยากาศน่าเรียน

Abu Huroiroh Arroshidee อยู่ตรงข้าม สนามบินดอนเมือง

Jaruwadee Vuthipongpreecha มาร่วมงานบุญกฐินปี 2567 คนในชุมชนน่ารักมากๆ....หลวงพ่อท่านเมตตากับชาวบ้านมากๆ......อนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ

Suporn Kulwatnantachai วัดโบราณขนาดใหญ่พอควร​ กรมศิลปากร​ขึ้นทะเบียน​ให้เป็นโบราณสถาน​สำคัญ​ของชาติ​ ก่อตั้งวัดสมัยอยุธยา​ แผ่นดินสมเด็จพระมหาธรรมราชา​ ตั้งอยู่​บนถนนนนทรี​ หากเข้าจากซอยนราธิวาส​ 30 สุดซอยเลี้ยวซ้ายวัด​จะอยู่​ทางซ้ายมือ​ เมื่อเข้าวัดด้านขวามือจะเห็นด้านหลังพระอุโบสถ​โบราณ​ หลังคาเป็นลอนปูนปั้น​มีช่อฟ้า​ใบระกา​หางหงส์​ หน้าบันเป็นฝาปะกน​ ไม่สลักลวดลาย​ หันหน้า​ไปทางทิศตะวันออก เสาย่อมุม​ยอดบัวแวง​ ปลายเรียวเอนเข้าหากัน​ ประตูหน้าต่างเจาะช่องโค้งแหลมแบบเปอร์​เซีย ฐานโค้งสำเภาแบบสมัยอยุธยา​ตอนปลาย​ เปิดให้เข้าได้เฉพาะวันสำคัญทางศาสนา ใบเสมาหิน​ทรายแดง​คู่​ อยู่ในซุ้มโค้งรูปเสมายอดเจดีย์​ 8 ทิศ​ ด้านหน้าทางขวามีพระปรางค์​ฐานทรงกระบอกสูงมีชุ้มโค้งแหลมรอบ​แปลกตา ด้านหลังมีเจดีย์ประธาน​ เป็น​แบบย่อมุม​ไม้​สิบสอง​ รอบพระอุโบสถ​มีเจดีย์​รายทั้งแบบลังกาและแบบย่อมุมหลายองค์​ นอกกำแพงแก้วด้านหน้าและหลังยังมีเจดีย์​อีกด้านละ​ 4 องค์​ ด้านขวาพระอุโบสถ​มีอาคารไม้เก่ายกพื้นสูงน่าจะเป็นศาลาการเปรียญ​ หน้าพระอุโบสถ​มีสะพานคนเดินข้ามไปออกถนนพระราม​ที่ 3 ซอย​ 65 เลี้ยวซ้ายช้ามคลองไปจะเห็นพระอุโบสถ​ใหม่​ ทรงจตุร​มุข​ยอดมณฑป​ มีช่อฟ้า​ใบระกา​หางหงส์​ ไม่เปิดให้เข้า​ เมื่อสัปดาห์​ก่อนผมได้มาไหว้พระเก้าวัดแถบบางคอแหลม​ วันนี้ผมมาไหว้พระ​ต่อแถบยานนาวา​ เริ่มจากวัดไผ่เงิน​ วัดไทร​ วัดดอก​ไม้​ วัดทองบน​ วัดปริวาส​ วัดด่าน​ วัดคลอง​ใหม่และวัดคลองภูมิ​ ก่อนมาวัดช่องนนทรีเป็นวัดที่เก้าครับ

Tawit Tangtieng หลายคนคงเคยได้ยินคำว่า “พระสังฆราชไก่เถื่อน” ปรากฏอยู่ในพงศาวดารหลายแห่ง และแปลกใจในฉายาของสมเด็จพระสังฆราชองค์นี้ ซึ่งเรื่องราวของท่านเล่ากันมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๑ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ท่านไม่ได้เป็นพระที่มีชื่อเสียงทางอิทธิปาติหาริย์เวทมนต์คาถาใดๆ แต่เลื่องลือในด้านมีเมตตาธรรมสูง แม้แต่ไก่ป่าที่ไม่มีความไว้วางใจในมนุษย์ ใครเลี้ยงอย่างไรก็ไม่ยอมเชื่อง แต่กลับมาอยู่ในวัดเดินตามท่านเป็นฝูง มีความเชื่องเหมือนเป็นไก่วัด พระสังราชไก่เถื่อน คือสมญานามของ สมเด็จพระอริยวงษญาณ (สุก ญาณสังวร) สังฆราชองค์ที่ ๔ ของกรุงรัตนโกสินทร์ ประสูติในปี ๒๒๗๗ รัชสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ อุปสมบทเป็นเณรที่วัดท่าข่อย ซึ่งเป็นวัดประจำตระกูลของท่านโดยทวดเป็นผู้สร้าง อยู่ในคลองปทาคูจาม ใกล้กับวัดพุทไธยศวรรย์ ปัจจุบันวัดท่าข่อยเป็นวัดร้างหลังจากมีชื่อใหม่ว่า วัดท่าหอย ทั้งนี้เนื่องจากพวกแขกจามที่เป็นเชลยศึกครั้งกรุงธนบุรีเข้ามาตั้งบ้านเรือนในย่านนี้ และสำเนียงเรียกวัดท่าข่อยเพี้ยนไปเป็นท่าหอย สังฆราชไก่เถื่อนเป็นพระป่าฝ่ายวิปัสสนาธุระ รักความสงบวิเวกและมีเมตตาเปี่ยมล้นมาตั้งแต่เด็ก มักจะหลบไปหาความสงบในป่าโปร่งหลังบ้าน นั่งตามโคนต้นไม้ทำจิตวิเวก และแผ่เมตตาไปยังสัตว์ป่าทั้งหลายที่อยู่ในย่านนั้น กระแสจิตของท่านทำให้สัตว์เหล่านั้นรับรู้ได้ ไม่ว่าลิง นก หรือไก่ป่า จึงไม่ได้หลบหนีเพราะกลัวเกรงท่าน เชื่องจนเข้ามาอยู่ใกล้ๆ นานเข้าก็ไว้ใจกันมากขึ้นจนใกล้ชิด เมื่อท่านอุปสมบท สัตว์เหล่านั้นโดยเฉพาะไก่ป่าก็เข้ามาอยู่ในวัด และเดินตามท่านเป็นฝูงเหมือนเป็นไก่บ้านไก่วัด เป็นที่แปลกใจของผู้พบเห็นไปตามกัน ในสมัยรัชกาลที่ ๑ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้ทรงสร้างวัดหลวงขึ้นใหม่ใกล้กับวัดพลับซึ่งเป็นวัดสำคัญฝ่ายอรัญวาสีของกรุงธนบุรี แล้วโปรดเกล้าฯให้รวมวัดทั้ง ๒ เข้าด้วยกัน อาราธนาพระญาณสังวรเถร (สุก) พระราชาคณะฝ่ายวิปัสสนาธุระ จากวัดท่าหอย อยุธยา ที่เคยเสด็จไปพบและทรงเลื่อมใสศรัทธามาเป็นเจ้าอาวาส ทั้งยังโปรดให้พระเจ้าลูกยาเธอและพระบรมวงศานุวงศ์มาศึกษาวิปัสสนากรรมฐานกับพระญาณสังวรเถร ทำให้วัดพลับเป็นสำนักปฏิบัติธรรมที่สำคัญมาแต่ยุคนั้น มีกษัตริย์เป็นลูกศิษย์ถึง ๔ พระองค์ตั้งแต่รัชกาลที่ ๑-๔ ต่อมาในรัชกาลที่ ๓ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวซึ่งเคยมาจำพรรษาอยู่ที่วัดพลับตอนทรงผนวช ได้พระราชทานนามวัดพลับใหม่ว่า วัดราชสิทธาราม ที่วัดพลับตอนที่ท่านมาจำพรรษา โดยรอบก็ยังเป็นป่าโปร่ง เรียกกันว่า ป่าวัดพลับ มีไก่ป่าและนกอยู่มาก สัตว์เหล่านี้ก็เข้ามาอยู่ในวัด และส่งเสียงร้องและขันกันอย่างเจื้อยแจ้ว แต่เมื่อใดที่ท่านไม่ได้อยู่ในวัดเสียงไก่เสียงนกเหล่านี้ก็เงียบสงบ และพากันเจื้อยแจ้วอีกเมื่อท่านกลัมมา นับเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ ใน พ.ศ.๒๓๖๒ สมเด็จพระสังฆราชมี ซึ่งเป็นสมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๓ สิ้นพระชนม์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยสถาปนาสมเด็จพระญาณสังวร (สุก) ขึ้นเป็น สมเด็จพระอริยวงษญาณ สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๔ โดยให้ท่านย้ายไปจำพรรษาที่วัดมหาธาตุฯซึ่งเป็นวัดหลวง เช่นเดียวกับสังฆราชก่อนหน้านั้น ๒ พระองค์ โดยมีข้อความในคำประกาศสถาปนาตอนท้ายว่า “...เป็นประธานถานาทุกคณานิกร จัตุพิธบรรพสัช สถิตในวัดพระศรีรัตนมหาธาตุบวรวิหาร พระอารามหลวง” แต่สมเด็จพระสังฆราชสุกก็ไม่ได้เสด็จไปสถิตวัดมหาธาตุฯตามใบประกาศ เพราะท่านเป็นพระป่า ทรงคุ้นเคยกับการอยู่ในที่เงียบสงบ จึงคงสถิตอยู่ ณ วัดราชสิทธาราม อันเป็นผาสุกวิหารของท่านจวบจนสิ้นพระชนม์ อาจจะเป็นเพราะวัดมหาธาตุไม่มีไก่ป่าก็เป็นได้ ผู้คนจึงเรียกนามของท่านว่า “สังฆราชไก่เถื่อน” ตลอดมา สมเด็จพระอริยวงษญาณ (สุก) สิ้นพระชนม์ในวันที่ ๔ กันยายน พ.ศ.๒๓๖๕ พระชันษาได้ ๘๙ ปี ๒๔๒ วัน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้าฯพระราชทานโกศทองใหญ่บรรจุพระศพ ซึ่งเป็นสมเด็จพระสังฆราชองค์นี้เพียงพระองค์เดียวที่ได้รับการถวายระเกียรติสูงเช่นนี้ ปัจจุบัน วัดราชสิทธารามหรือวัดพลับ นอกจากมีความสำคัญในการศึกษาวิปัสสนากรรมฐาน มีพิพิธภัณฑ์กรรมฐานหุ่นขี้ผึ้งสังฆราชสุกไก่เถื่อนแล้ว ยังมีหุ่นขี้ผึ้งของเจ้าอาวาสวัดนี้อีก ๔ องค์ และหุ่นขี้ผึ้งของสมเด็จพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี พร้อมทั้งรวบรวมอัฐบริขารที่สังฆราชไก่เถื่อนเคยใช้และได้รับพาระราชทาน รวบรวมมาจัดแสดงไว้ รอบพระอุโบสถของวัดราชสิทธารามไม่ได้ล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วหรือระเบียงคดเหมือนวัดอื่นๆ แต่ล้อมรอบด้วยกุฏิวิปัสสนาจำนวน ๒๔ หลัง ส่วนพระพุทธจุฬารักษ์ ซึ่งเป็นพระประธานในพระอุโบสถก็เป็นฝีพระหัตถ์ของกษัตริย์ ๒ พระองค์ที่เป็นลูกศิษย์ของสังฆราชไก่เถื่อน คือรัชกาลที่ ๒ ทรงปั้นพระเศียร และรัชกาลที่ ๓ ทรงปั้นองค์พระ พระตำหนักจันทร์ พระตำหนักเล็กขาด ๒ ห้อง สร้างด้วยไม้จันทร์ทั้งหลัง เป็นตำหนักที่รัชกาลที่ ๒ ทรงสร้างพระราชทานรัชกาลที่ ๓ เมื่อทรงผนวชและมาจำพรรษาที่วัดนี้ ส่วนพระตำหนักเก๋ง