พระปรางค์ วัดพิชยญาติการาม

Suporn Kulwatnantachai วัดเก่าแก่ขนาดไม่ใหญ่​ เดิมบริเวณนี้เป็นชุมชนของช่างตีเหล็ก​ และ​เคย​ได้ทำ​พระแสง​ถวาย​รัชกา​ลที่​ 3​ เป็นที่พอพระราชหฤทัย เมื่อสร้างวัดจึงขนานนามวัดว่าวัดช่างแสง​ ต่อมาจึงได้เปลี่ยนชื่อมาเป็นวัดชัยมงคล​ วัดตั้งอยู่​บนถนนพระ​รามที่​ 1 ถ้ามาจากสี่แยกปทุมวัน​เลยสี่แยกเจริญผล​ไปไม่ไกลวัดจะอยู่ขวามือ​ จากถนนจะเห็นพระอุโบสถ​แบบขนบเดิม​ มี​ช่อฟ้า​ใบระกา​หางหงส์​ หน้าบันทั้งสองด้านมี​รูป​พระนารายณ์​ทรง​ครุฑ​ หันหน้า​ไป​ทางทิศ​ตะวันออก​ ใบเสมาตั้งอยู่บนฐานเตี้ยติดกับผนังพระอุโบสถ​ มีพระ​ปาง​มารวิชัย​เป็น​พระประธาน​ ตั้งบนฐานชุกชีสูงห้าชั้น​มีลายปูนปั้นกลีบบัวหงาย​ สองข้าง​มีพระพุทธ​รูป​ยืน ด้านหน้ามีพระพุทธ​รูป​นั่งตั้งลดหลั่นลงมาสองชั้น​ๆ​ ละ​ 3 องค์​ พร้อมพระอัครสาวก​ยืนสองข้าง​ หลังพระอุโบสถ​มีพระเจดีย์​ทรงกลมสีทอง​ ไม่มีบัลลังก์​ และองค์​ระฆัง​ มีเพียงลวดบัวที่ซ้อนกันขึ้นไปเหมือนปล้องไฉน​ แล้วมีปลียอดอยู่ด้านบนสุด​ ทางขวาของพระเจดีย์​เป็นหอระฆังสองชั้น​ ถัดเข้าไปเป็นโรงเจด้านในมีเจดีย์​เจ็ดชั้นเชิงชายประดับรูปมังกร​ เมื่อต้นเดือนผมได้ไปไหว้พระแถบสามเสน​ วันนี้ผมไปถวายราช​สักการะ​อุทยานเฉลิม​พระ​เกียรติ​ฯ​ รัชกาล​ที่​ 9​ เสร็จแล้วข้ามไปไหว้พระวัดเบญจม​บพิตร​ วัดสมณานัมบริหาร​ วัดพลับ​พลา​ชัย​ วัดเทพศิรินทร์​ วัดสระบัว​ วัดชำนิ​หัตถการ​ วัดบรมนิวาส​และวัดพระยายัง​ ก่อนมาวัดชัยมงคล​ แล้วจะไปต่อวัดปทุม​วนาราม​ครับ

Maitri Itthiphatwong ดีดีดี

Arinrada Rukchobthum มหาเจดีย์ 4 รัชกาล เป็นมหาเจดีย์ขนาดใหญ่ 4 องค์ องค์พระเจดีนั้นเป็นแบบเจดีย์ย่อไม้สิบสอง ประดับด้วยกระเบื้องเคลือบ อันประกอบด้วย พระมหาเจดีย์ประจำรัชกาลที่ 1 – 4 สร้างในสมัยรัชกาลที่ 4 ตามแบบพระเจดีย์ศรีสุริโยทัย กรุงศรีอยุธยา เพื่อเป็นพุทธบูชาชาวต่างชาติต่างก็ทึ่งในความละเอียดของการติดกระเบื้องเคลือบแต่ละชิ้นให้เป็นลวดลายรอบพระเจดีย์ พระมหาเจดีย์ประจำรัชกาลที่ ๑ หลังจากพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ปฏิสังขรณ์วัดพระเชตุพนแล้วเสร็จ จึงโปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระเจดีย์ใหญ่ขึ้น เพื่อครอบพระศรีสรรเพชญ์ ซึ่งเป็นพระพุทธรูปยืนองค์ใหญ่ ซึ่งจำลองมาจากวัดพระศรีสรรเพชญ์ที่กรุงศรีอยุธยา ด้วยองค์พระชำรุดมาก เกินที่จะซ่อมให้กลับคืนดีได้ พระเจดีย์องค์นี้ประดับด้วยกระเบื้องเคลือบสีเขียว ฐานกว้าง ๘ วา สูง ๘๒ ศอก ภายในบรรจุพระบรมธาตุ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชถวายพระนามพระมหาเจดีย์องค์นี้ว่า “พระเจดีย์ศรีสรรเพชญดาญาณ”

Tawee Impoolsup The ancient temple in Thonburi. Temple age is more than 200 years. วัดเก่าแก่ย่านบางพลัด มีโบราณสถาน 2 ที่ อายุมากกว่า 200 ปี มีจุดชมวิวเห็น รัฐสภาชัดๆ.

Aisawan FG สถานีรถไฟฟ้ามีนบุรี สายสีชมพู เป็นสถานีที่สะดวกมากสำหรับคนในพื้นที่ มีการออกแบบที่ทันสมัยและใช้งานง่าย เชื่อมโยงการเดินทางในเขตมีนบุรีและพื้นที่ใกล้เคียงได้เป็นอย่างดี จุดเด่นของสถานีนี้คือทำเลที่ตั้งที่อยู่ติดกับสถานีรถไฟฟ้าสายสีส้ม (ที่กำลังก่อสร้าง) ซึ่งในอนาคตจะกลายเป็นจุดเชื่อมต่อสำคัญของการเดินทางสองเส้นทาง สถานีมีระบบความปลอดภัยและป้ายบอกทางชัดเจน เหมาะสำหรับทั้งคนทำงานและนักเดินทางที่ต้องการความรวดเร็วและสะดวกสบาย โดยรวมถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานีที่มีศักยภาพสูงและช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนในพื้นที่

Suphakorn Panyangam รีวิวย้อนหลัง เคยมากราบรูปหล่อหลวงพ่อวงษ์ อดีตเกจิอาจารย์ชื่อดัง วัดสวยมากครับ ส่วนประวัติก็ตามนี้ครับ วัดปริวาสราชสงคราม เป็นวัดเก่าแก่ที่สร้างขึ้นในสมัยต้นกรุงรัตนโกสินทร์ ดังมีหลักฐานยืนยันเป็นแผ่นทองคำจารึกไว้ กล่าวคือ เมื่อครั้งที่หลวงพ่อวงษ์บูรณปฏิสังขรณ์องค์เจดีย์หน้าอุโบสถ โดยมีพระอาจารย์สมชาย ฉันสโร เป็นผู้ช่วย และจากการในครั้งนี้ได้พบแผ่นทองคำจารึกนามผู้สร้างเจดีย์ ช่วงส่วนบนของ “คอระฆัง” พระเจดีย์จารึกระบุว่า ยายเมืองเป็นผู้สร้างเจดีย์ไว้เมื่อปี พ.ศ.2421 ซึ่งตรงกับรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว แม้จะไม่ใช่วัดหลวง แต่จัดเป็นวัดใหญ่ที่ประกอบด้วย อุโบสถ วิหาร และพระมหาเจดีย์ เขตแนวกุฏิสงฆ์อยู่ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา การจราจรสะดวก ด้วยในสมัยก่อนนั้น มักใช้แม่น้ำลำคลองในการสัญจร แต่ปัจจุบันใช้ถนนพระราม 3 เป็นเส้นหลักในการสัญจร เจ้าอาวาสที่ปกครองวัด ตามที่มีผู้สืบค้นไว้มีอยู่ 9 รูป ได้แก่ หลวงปู่ม่วง หลวงปู่สุข พระอธิการเฮ้า พระอธิการเปลี่ยน พระอธิการโคก พระปลัดไม้ พระครูขันติยาภิราม (พระอุปัชฌาย์วงษ์) พระครูใบฏีกาเจียม สุขิโต พระครูพิศาลพัฒนพิธาน หลวงพ่อวงษ์ เกิดวันเสาร์ที่ 7 มิ.ย.2445 บ้านเลขที่ 193 ต.บางโพงพาง อ.บ้านทวาย กรุงเทพฯ บิดา-มารดา ชื่อ นายเลียบและนางจั่น เจริญกุล ช่วงวัยเยาว์ บิดาพาไปฝากเรียนหนังสือกับพระที่วัดปริวาส สอบไล่ได้เทียบชั้นระดับประถมศึกษา 4 เข้าพิธีอุปสมบทที่วัดปริวาส เมื่อวันพุธที่ 17 มิ.ย.2468 โดยมีพระครูวินยานุบูรณาจารย์ (หลวงพ่อเชย) วัดโปรดเกศเชษฐาราม เป็นพระอุปัชฌาย์, พระปลัดไม้ วัดปริวาส เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และ พระอธิการน้อย วัดด่าน เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้ฉายาว่า วังสปาโล เดินทางไปศึกษาที่สำนักเรียนวัดทองธรรมชาติ วัดจักรวรรดิราชาวาส (สามปลื้ม) วัดมหาธาตุ สอบได้นักธรรมชั้นตรี และเรียนภาษาบาลีแบบมูลกัจจายน์ ขอมบาลีและ ขอมไทยจนชำนาญ แต่ไม่ได้เข้าสอบเพิ่ม เนื่องจากพระปลัดไม้ มรณภาพในปี พ.ศ.2471 ทำให้หลวงพ่อวงษ์ ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส รับการถ่ายทอดวิชาปรุงยาสมุนไพร รวมทั้งการจับยามสามตาจากพระปลัดไม้ ซึ่งมี ผู้ป่วยและลูกศิษย์มารับการรักษา นอกจากนี้ ยังเรียนรู้วิชาการเล่นแร่แปรธาตุ การรักษาโรค และการวิปัสสนากัมมัฏฐานจากปู่เนียน สังข์เนตร ฆราวาสแห่งอาศรมบางวัว และศึกษาการวิปัสสนากัมมัฏฐานจากหลวงพ่อพุ่ม วัดบางโคล่นอก ในปี พ.ศ.2478 ซึ่งพระบวชใหม่ในแถบบางโพงพางช่วงนั้น ถ้าจะออกธุดงค์ต้องมาขึ้นกัมมัฏฐานกับหลวงพ่อพุ่ม ก่อนออกเดินธุดงค์ทุกครั้ง นอกจากนี้ ยังเป็นพระนักพัฒนาที่เก่งอีกด้วย หลังจากได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาส ก็ดำเนินการบูรณปฏิสังขรณ์อุโบสถ์ใหม่ สร้างศาลาการเปรียญ ศาลาอเนกประสงค์ รวมทั้งเสนาสนะอื่นๆ อีกหลายแห่ง และท่านมีความเคารพเลื่อมใสในหลวงพ่อปาน วัดคลองด่าน มรณภาพเมื่อวันที่ 2 ส.ค.2523 สิริอายุ 78 ปี พรรษา 55

Lhin PinG วัดบัวผันเป็นวัดเก่าแก่อายุร้อยปีแต่ยังไม่เป็นที่รู้จักมากในหมู่คน จะมีก็แต่ชาวบ้านในละแวกใกล้เคียงที่เข้ามาทำบุญ ผมอยู่ไกลแต่ในครั้งแรกนั้นบังเอิญมีโอกาสได้ผ่านมาและเห็นว่ามีวัดจึงได้แวะเข้าไป ทำบุญกับที่วัดนี้มาหลายต่อหลายครั้งจนได้เกิดความศรัทธาในวัด ถึงปัจจุบันก็ยังชอบทำบุญบริจาคทรัพย์ให้กับทางวัดนี้อยู่ ช่วงนี้เป็นโอกาสดีในการต่อบุญสร้างบุญกุศลด้วยการบริจาคทรัพย์เพื่อบูรณะพระอุโบสถและซื้อที่ดินถวายเพื่อขยายอาณาเขตของวัด ณ วันนี้ 1 ส.ค. 2566 ขอเป็นกระบอกเสียงเชิญชวนผู้ที่มีจิตศรัทธามาร่วมสร้างบุญเพื่อให้การบูรณะพระอุโบสถสำเร็จบรรลุไปได้ด้วยดี ขอกราบอนุโมทนาบุญทุกท่าน

Tawit Tangtieng หลายคนคงเคยได้ยินคำว่า “พระสังฆราชไก่เถื่อน” ปรากฏอยู่ในพงศาวดารหลายแห่ง และแปลกใจในฉายาของสมเด็จพระสังฆราชองค์นี้ ซึ่งเรื่องราวของท่านเล่ากันมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๑ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ท่านไม่ได้เป็นพระที่มีชื่อเสียงทางอิทธิปาติหาริย์เวทมนต์คาถาใดๆ แต่เลื่องลือในด้านมีเมตตาธรรมสูง แม้แต่ไก่ป่าที่ไม่มีความไว้วางใจในมนุษย์ ใครเลี้ยงอย่างไรก็ไม่ยอมเชื่อง แต่กลับมาอยู่ในวัดเดินตามท่านเป็นฝูง มีความเชื่องเหมือนเป็นไก่วัด พระสังราชไก่เถื่อน คือสมญานามของ สมเด็จพระอริยวงษญาณ (สุก ญาณสังวร) สังฆราชองค์ที่ ๔ ของกรุงรัตนโกสินทร์ ประสูติในปี ๒๒๗๗ รัชสมัยสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ อุปสมบทเป็นเณรที่วัดท่าข่อย ซึ่งเป็นวัดประจำตระกูลของท่านโดยทวดเป็นผู้สร้าง อยู่ในคลองปทาคูจาม ใกล้กับวัดพุทไธยศวรรย์ ปัจจุบันวัดท่าข่อยเป็นวัดร้างหลังจากมีชื่อใหม่ว่า วัดท่าหอย ทั้งนี้เนื่องจากพวกแขกจามที่เป็นเชลยศึกครั้งกรุงธนบุรีเข้ามาตั้งบ้านเรือนในย่านนี้ และสำเนียงเรียกวัดท่าข่อยเพี้ยนไปเป็นท่าหอย สังฆราชไก่เถื่อนเป็นพระป่าฝ่ายวิปัสสนาธุระ รักความสงบวิเวกและมีเมตตาเปี่ยมล้นมาตั้งแต่เด็ก มักจะหลบไปหาความสงบในป่าโปร่งหลังบ้าน นั่งตามโคนต้นไม้ทำจิตวิเวก และแผ่เมตตาไปยังสัตว์ป่าทั้งหลายที่อยู่ในย่านนั้น กระแสจิตของท่านทำให้สัตว์เหล่านั้นรับรู้ได้ ไม่ว่าลิง นก หรือไก่ป่า จึงไม่ได้หลบหนีเพราะกลัวเกรงท่าน เชื่องจนเข้ามาอยู่ใกล้ๆ นานเข้าก็ไว้ใจกันมากขึ้นจนใกล้ชิด เมื่อท่านอุปสมบท สัตว์เหล่านั้นโดยเฉพาะไก่ป่าก็เข้ามาอยู่ในวัด และเดินตามท่านเป็นฝูงเหมือนเป็นไก่บ้านไก่วัด เป็นที่แปลกใจของผู้พบเห็นไปตามกัน ในสมัยรัชกาลที่ ๑ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชได้ทรงสร้างวัดหลวงขึ้นใหม่ใกล้กับวัดพลับซึ่งเป็นวัดสำคัญฝ่ายอรัญวาสีของกรุงธนบุรี แล้วโปรดเกล้าฯให้รวมวัดทั้ง ๒ เข้าด้วยกัน อาราธนาพระญาณสังวรเถร (สุก) พระราชาคณะฝ่ายวิปัสสนาธุระ จากวัดท่าหอย อยุธยา ที่เคยเสด็จไปพบและทรงเลื่อมใสศรัทธามาเป็นเจ้าอาวาส ทั้งยังโปรดให้พระเจ้าลูกยาเธอและพระบรมวงศานุวงศ์มาศึกษาวิปัสสนากรรมฐานกับพระญาณสังวรเถร ทำให้วัดพลับเป็นสำนักปฏิบัติธรรมที่สำคัญมาแต่ยุคนั้น มีกษัตริย์เป็นลูกศิษย์ถึง ๔ พระองค์ตั้งแต่รัชกาลที่ ๑-๔ ต่อมาในรัชกาลที่ ๓ พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวซึ่งเคยมาจำพรรษาอยู่ที่วัดพลับตอนทรงผนวช ได้พระราชทานนามวัดพลับใหม่ว่า วัดราชสิทธาราม ที่วัดพลับตอนที่ท่านมาจำพรรษา โดยรอบก็ยังเป็นป่าโปร่ง เรียกกันว่า ป่าวัดพลับ มีไก่ป่าและนกอยู่มาก สัตว์เหล่านี้ก็เข้ามาอยู่ในวัด และส่งเสียงร้องและขันกันอย่างเจื้อยแจ้ว แต่เมื่อใดที่ท่านไม่ได้อยู่ในวัดเสียงไก่เสียงนกเหล่านี้ก็เงียบสงบ และพากันเจื้อยแจ้วอีกเมื่อท่านกลัมมา นับเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ ใน พ.ศ.๒๓๖๒ สมเด็จพระสังฆราชมี ซึ่งเป็นสมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๓ สิ้นพระชนม์ พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยสถาปนาสมเด็จพระญาณสังวร (สุก) ขึ้นเป็น สมเด็จพระอริยวงษญาณ สมเด็จพระสังฆราชองค์ที่ ๔ โดยให้ท่านย้ายไปจำพรรษาที่วัดมหาธาตุฯซึ่งเป็นวัดหลวง เช่นเดียวกับสังฆราชก่อนหน้านั้น ๒ พระองค์ โดยมีข้อความในคำประกาศสถาปนาตอนท้ายว่า “...เป็นประธานถานาทุกคณานิกร จัตุพิธบรรพสัช สถิตในวัดพระศรีรัตนมหาธาตุบวรวิหาร พระอารามหลวง” แต่สมเด็จพระสังฆราชสุกก็ไม่ได้เสด็จไปสถิตวัดมหาธาตุฯตามใบประกาศ เพราะท่านเป็นพระป่า ทรงคุ้นเคยกับการอยู่ในที่เงียบสงบ จึงคงสถิตอยู่ ณ วัดราชสิทธาราม อันเป็นผาสุกวิหารของท่านจวบจนสิ้นพระชนม์ อาจจะเป็นเพราะวัดมหาธาตุไม่มีไก่ป่าก็เป็นได้ ผู้คนจึงเรียกนามของท่านว่า “สังฆราชไก่เถื่อน” ตลอดมา สมเด็จพระอริยวงษญาณ (สุก) สิ้นพระชนม์ในวันที่ ๔ กันยายน พ.ศ.๒๓๖๕ พระชันษาได้ ๘๙ ปี ๒๔๒ วัน พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้าฯพระราชทานโกศทองใหญ่บรรจุพระศพ ซึ่งเป็นสมเด็จพระสังฆราชองค์นี้เพียงพระองค์เดียวที่ได้รับการถวายระเกียรติสูงเช่นนี้ ปัจจุบัน วัดราชสิทธารามหรือวัดพลับ นอกจากมีความสำคัญในการศึกษาวิปัสสนากรรมฐาน มีพิพิธภัณฑ์กรรมฐานหุ่นขี้ผึ้งสังฆราชสุกไก่เถื่อนแล้ว ยังมีหุ่นขี้ผึ้งของเจ้าอาวาสวัดนี้อีก ๔ องค์ และหุ่นขี้ผึ้งของสมเด็จพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี พร้อมทั้งรวบรวมอัฐบริขารที่สังฆราชไก่เถื่อนเคยใช้และได้รับพาระราชทาน รวบรวมมาจัดแสดงไว้ รอบพระอุโบสถของวัดราชสิทธารามไม่ได้ล้อมรอบด้วยกำแพงแก้วหรือระเบียงคดเหมือนวัดอื่นๆ แต่ล้อมรอบด้วยกุฏิวิปัสสนาจำนวน ๒๔ หลัง ส่วนพระพุทธจุฬารักษ์ ซึ่งเป็นพระประธานในพระอุโบสถก็เป็นฝีพระหัตถ์ของกษัตริย์ ๒ พระองค์ที่เป็นลูกศิษย์ของสังฆราชไก่เถื่อน คือรัชกาลที่ ๒ ทรงปั้นพระเศียร และรัชกาลที่ ๓ ทรงปั้นองค์พระ พระตำหนักจันทร์ พระตำหนักเล็กขาด ๒ ห้อง สร้างด้วยไม้จันทร์ทั้งหลัง เป็นตำหนักที่รัชกาลที่ ๒ ทรงสร้างพระราชทานรัชกาลที่ ๓ เมื่อทรงผนวชและมาจำพรรษาที่วัดนี้ ส่วนพระตำหนักเก๋ง