4 /5 S M: ตัววัดอยู่ติดถนนรอบคูเมือง มองเข้าไปนึกว่าวัดนิดเดียว พอเข้าไปด้านหลังมีเจดีย์องค์ใหญ่อยู่ แต่เหมือนถูกเจาะทะลุ พระประธานสวยดี
วัดปันเสาวัดเก่าแก่ในเมืองเชียงใหม่ อยู่ติดกับคูเมืองด้านนอกฝั่งทิศตะวันตก เลยโรงเรียนวัฒโนทัยพายัพ ไปนิดนึงครับ วัดปันเสา แต่เดิมหรือคำเมืองเรียกกันว่า วัดปั่นเส่า (คำว่า เส่า เป็นภาษาล้านนา หมายถึงเตาสำหรับหลอมโลหะ คำว่า ปัน เป็นการนับจำนวนของชาวล้านนา หมายถึง จำนวน ๑,๐๐๐)
วัดปันเสาเป็นพระอารามเก่าแก่คู่เมืองเชียงใหม่ ตามประวัติกล่าวว่าพระอารามแห่งนี้สร้างขึ้นในช่วงที่ราชวงศ์มังรายปกครองเมืองเชียงใหม่ ระหว่างรัชกาลของพญาผายูถึงพญากือนา โดยคำว่า “เส่า” คำเมืองหมายถึง “เตาหลอมโลหะ” วัดปั่นเส่า (ปันเสา) จึงหมายถึง วัดที่มีเตาหลอมจำนวนนับพันนั่นเอง
ภายในวัดปันเสามีวิหารจันทรสถิตมหาทานบารมีศรีชัยมงคลเป็นที่ประดิษฐาน “พระพัฒนนพบุรีศรีล้านนาประชานาถ” หรือ “พระเจ้าแสงคำเมือง” เป็นพระพุทธรูปที่สร้างขึ้นเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมวงศานุวงศ์ และดลบันดาลให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของปวงชน ชาวไทย ได้ทรงหายจากพระอาการประชวร
พระเจ้าแสงคำเมือง ถือว่าเป็นพระพุทธรูปที่มีความศักดิ์สิทธ์ โดยมีความเชื่อที่ว่าหากว่าได้มากราบไหว้จะช่วยให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ได้ อีกทั้งภายในวิหารยังมีตู้จัดแสดงพระธาตุต่างๆ จำนวนมากมายที่เสด็จมาเอง ให้ได้สักการะขอพร ถือว่าเป็นมงคลชีวิตอย่างยิ่งหากได้มากราบบูชาพระธาตุ
