เจดีย์ศรีพวกหงษ์

Benz Lovesohol คือที่สุดของสถานที่ท่องเที่ยว ในอำเภอไชยปราการ จังหวัดเชียงใหม่ ฮิโนกิแลนด์ สวยงาม อลังการมาก การจัดระบบดีตั้งแต่แรกเข้า ซื้อตั๋วเข้าคนละ 80 บาท (ไม่แพงเลยครับ กับสิ่งที่คุณจะได้พบข้างใน) มีชุดให้เช่า ถ่ายรูปสวยๆทั้งผู้ชายและผู้หญิง มีเครื่องดื่มและอาหารบริการเพียบ จุดชมวิวและถ่ายรูปเยอะมาก ก่อนจะไปเที่ยวบอกเลยว่าเคลียร์เมมโทรศัพท์ดีๆ ไม่งั้นไม่พอ น้องๆดูแลดี สุภาพ ทุกคนอัธยาศัยดียิ้มแย้มแจ่มใส สมแล้วกับที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับประเทศ ไม่ได้เชียร์เวอร์นะครับ แต่บอกเลยว่าอย่างน้อยต้องมาลองเที่ยวสักครั้งหนึ่ง แล้วจะติดใจ

ธวัชชัย อารีย์ วัดดวงดี วัดที่ไปเนื่องจากติดฝนจึงทำให้ไปถึงวัด ได้เวลาค่อนข้างค่ำทางวัดได้ปิดโบสถ์และวิหารจนหมดแล้ว จึงได้ถ่ายรูปแค่ภายนอกแค่ภายนอกวัดก็สวยงามมากแล้ววัดดวงดี เป็นวัดตั้งอยู่ในเขตตำบลศรีภูมิ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ เป็นวัดที่มีสถาปัตยกรรมไม้แกะสลักที่สวยงาม วัดดวงดีได้รับประกาศเป็นโบราณสถาน วัดดวงดีถูกสร้างขึ้นภายหลังจากพระเจ้ามังรายได้สร้างเมืองเชียงใหม่ระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งไม่ปรากฏหลักฐานชัดว่าเป็นผู้ใด ตามความเชื่อนิยมของคนในสมัยบรรพกาลที่มักสร้างวัดไว้ประจำตระกูล เพื่อเป็นพุทธบูชาหรือเพื่อเป็นการไถ่บาปสำหรับเหล่าทหารชั้นผู้ใหญ่ที่ออกไปทำศึกแล้วเข่นฆ่าผู้คนไปเป็นจำนวนมาก สำหรับวัดดวงดีนั้นแรกเริ่มเดิมทีมีหลายชื่อ เช่น วัดหมากต้นเหนือ, วัดอุดมดี, วัดพนมดี และวัดดวงดีตามลำดับ จากการเล่าขานของคนดั้งเดิมกล่าวไว้ว่า วัดดวงดีนี้เคยใช้เป็นสำนักเรียนสำหรับลูกเจ้าขุนมูลนายในสมัยแต่ก่อน

Khanh Dinh ตึกหนึ่งในวัดเจ็ดยอด พระอารามหลวง

กชพรรณ รวมก้อนทอง วัดอินทขีลสะดือเมือง วัดมีความสวยงามกระทัดรัด ทำบุญ นมัสการ ไหว้พระ เจดีย์อินทขีล ครบจบในวัดเดียว

Chaloemphon Kitwanpatana วัดสวยแปลกตา ใช้วัสดุโลหะ เป็นส่วนประกอบในการก่อสร้าง สวยงามลงตัว

ลุงเม่า On the way วัดแห่งนี้เป็นศูนย์รวมความศรัทธาของคนในชุมชน ทั้งอุโบสถและเจดีย์มีความวิจิตรงดงามตามแบบศิลปะล้านนา และยังเป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์พระเจ้าพรหมมหาราช อีกด้วย ในรัชสมัยของพระเจ้าพรหมมหาราชทรงครองราชย์อยู่ ณ เมืองไชยปราการนั้น บ้านเมืองในแว่นแคว้นโยนกเจริญรุ่งเรืองเต็มไปด้วยความวัฒนาผาสุก พระเกียรติยศของพระองค์รุ่งเรืองปรากฏไปทั่วทุกทิศ เหล่าปัจจามิตรก็มิอาจหล้ามาราวีด้วยเกรงในพระบรมเดชานุภาพและบุญญาธิการของพระองค์ ดูเหมือนพระองค์จะทรงถือกำเนิดมาเพื่อปราบยุคเข็ญในยามที่บ้านเมืองกำลังตกอยู่ในมือของคนต่างชาติ พระองค์ทรงถือกำเนิดมาเพื่อกอบกู้อิสรภาพของชาติไทยโดยแท้ เพราะในสมัยที่พระองค์ทรงถือกำเนิดมานั้น คือในปี พ.ศ. 1461 พระเจ้าพังคราชพระราชบิดาและพระมเหสีผู้เป็นมารดาของพระองค์ต้องถูกพวกขอมเนรเทศให้ออกจากอาณาจักรโยนกไปอยู่เมืองเล็กเมืองหนึ่ง เมืองนี้มีชื่อว่า “เวียงสีทวง” (ปัจจุบันอยู่ในท้องที่อำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย) ใกล้ ๆ ชายแดนพม่าไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของบ้านปางห่าประมาณ 6 กิโลเมตร มีชื่อใหม่ว่า “บ้านเวียงแก้ว” แต่เดิมเรียกว่า “สี่ตวง” เป็นเมืองออกของไทย ปกครองโดยพวกลัวะ พอถึงปีที่ต้องนำทองคำสี่ตวงลูกมะตูมมาส่งให้เป็นบรรณาการ นานเข้าเรียกเพี้ยนเป็นเวียง “สี่ตวง” เมื่ออยู่เวียงสี่ตวงได้ 1 ปี ก็ได้พระราชโอรสองค์แรกจะเป็นด้วยกำลังอยู่ในระหว่างตกทุกข์ได้ยาก จึงได้ตั้งพระนามพระโอรสว่า “ทุกขิตราชกุมาร” แต่ทุกขิตราชกุมารนี้ไม่ทรงสมบูรณ์ คือมีพระกำลังอ่อนแอ พระกายก็เกือบทุพพลภาพไม่แข็งแรง ครั้นอยู่ต่อมาอีกสองปี จึงได้พระราชโอรสองค์ที่สองนี้ เมื่อประสูติออกมานั้นมีพระวรกายงดงามทรงตั้งพระนามว่า “พรหมราชกุมาร” เพราะมีวรรณะผุดผ่องงดงามประหนึ่งพรหมพระองค์ประสูติในวันอาทิตย์ แรม 8 ค่ำ เดือน 6 เหนือ (คือเดือน 4 ใต้) ปีมะเส็ง พ.ศ. 1461 พระองค์ทรงประกาศอิสรภาพของชาติไทย ในปี พ.ศ. 1497 ซึ่งเป็นเวลาภายหลังที่อาณาจักรโยนกหรือโยนกนาคพันธ์ ต้องตกอยู่ภายใต้อำนาจของขอมมาเป็นเวลา 20 ปี ซึ่งเมื่อพระองค์แข็งเมืองขึ้นนั้นก็เป็นเหตุให้พวกขอมยกทัพใหญ่มาเพื่อจะทำการปราบปราม แต่พระองค์ก็หาได้เกรงกลัวแสนยานุภาพของขอมไม่ ทั้งๆ ที่ในขณะนั้นพระองค์มีพระชนมายุเพียง 16 พรรษาเท่านั้น แต่ด้วยความรักชาติบ้านเมือง รักในความเป็นอิสรเสรี และด้วยความปรารถนาอย่างแรงกล้าของพระองค์ในที่จะปลดแยกอาณาจักรโยนกออกจากการปกครองของพวกขอม พระองค์จึงยกกองทัพใหญ่ไล่จับพวกขอมที่เป็นชายฆ่าเสียเกือบหมด พระองค์เสด็จหาที่ตั้งราชธานีใหม่ ในที่สุดก็เสด็จมาถึงบริเวณแม่น้ำฝาง เห็นเป็นที่ทำเลเหมาะดี ก็ทรงสร้างนครขึ้นที่นั่น เมื่อสร้างเสร็จแล้วจึงขนานนามเมืองว่า “เมืองไชยปราการ” แล้วพระองค์เสด็จขึ้นครองราชสมบัติในปี พ.ศ. 1480 แว่นแคว้นโยนกนับว่ามีกำลังแข็งแรงมาก จนเป็นที่เกรงขามแก่หริราชศัตรู พระเจ้าพรหมมหาราช ได้ทรงวางกำลังป้องกันพวกขอมไว้อย่างแข็งแรง จนพวกขอมไม่กล้ายกกองทัพมารบกวนอีกตลอดรัชสมัยของพระองค์ พระเจ้าพรหมมหาราช มีราชโอรสองค์เดียว คือพระเจ้าสิริไชยหรือไชยสิริ พระองค์ทรงปกครองราชบัลลังค์ได้ 60 ปี เสด็จสวรรคตในปี พ.ศ. 1538 เมื่อพระชนมายุ 77 ชัญษา เมื่อพระเจ้าพรหมมหาราชเสด็จสวรรคตแล้วมุขมนตรีก็อัญเชิญพระเจ้าสิริไชยราชโอรสขึ้นครองราชย์ปกครองบ้านเมืองเป็นกษัตริย์นครไชยปราการ อันดับที่ 2 สืบแทนต่อมา