วัดหนองแฟบ

Minne Minfra ผ่านๆ

Sinlapachai Wongkawin มีหอไตรกลางน้ำเก่าแก่ ใครได้ผ่านมาแถบ อ.พนัสนิคม ให้ลองมาเยี่ยมชม ศิลปะ สถาปัตยกรรมไทยโบราณ ที่หาชมได้ยาก มีน้อยที่แล้วที่จะมีหอไตรกลางน้ำในลักษณะนี้

Supawut Saengrassamee วัดแสนสุขวิสุทธิวราราม หรือ วัดแสนสุข เป็นวัดไทยที่สร้างขึ้นโดยมีการแบ่งสัดส่วนภายในวัดเพื่อบอกเล่าเรื่องราวที่เรียกว่า "สวนพุทธ" แบ่งเป็น แดนนรก และเมืองสวรรค์ เป็นอีกกุศโลบายในการเล่าเรื่องธรรมะ โดยใช้งานประติมากรรมให้คนทั่วไปเข้าถึงได้ง่าย วันที่ไปวัดค่อนข้างเงียบสงบ คนไม่พลุกพล่าน ใครแวะมาชลบุรีเป็นอีกวัดที่แนะนำให้แวะมาทำบุญ นั่งสมาธิ ไหว้พระขอพร

Lara Linh สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ แห่งศรีราชา สามารถกราบไหว้ขอพรจากองค์เทพเจ้าต่างๆ และองค์พระอวโลกิเตศวรกวนอิมโพธิสัตว์เจ้าแม่กวนอิม ท่านั่งประทานพร สูง 12.69 เมตร หน้าตักกว้าง 9.90 เมตร ซึ่งประดิษฐานภายในโรงเจพุทธสมาคมเพียวเยี้ยงไท้ ศรีราชา ริมถนนสุขาภิบาล 6 สายเก้ากิโล หมู่ 3 ต.สุรศักดิ์ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี *สถานที่สวยงาม มีลิฟท์บริการขึ้นไปชั้น 2และ3 สำหรับผู้สูงอายุ และผู้ที่ไม่สะดวกเดิน *ที่จอดรถสะดวก จอดได้หลายคัน *มีเจ้าหน้าคอยแนะนำ อำนวยความสะดวก

Anukool Wiriyakitjanukool วัดน่าเที่ยว น่ามาทำบุญ บรรยากาศร่มเย็น รับชมสถาปัตยกรรมภายในวัดมีหลายอย่าง มีคนบรรยายถึงความเป็นมาด้วย บริการดี

SOMJING WONGKOT ที่เป็นวิวพอยท์มหาชนที่งดงามยิ่งนัก ซีวิวด้านล่าง ท่านจะได้พบกับ อ้าวของหาดตาแหวน ที่ไปบรรจบกับท่าเรือเชื่อมกับหาดสังวาลย์ เป็นวิวที่เต็มตาจริงๆ ณจุดนี้ไม่ได้มีแค่วิวจะมีทั้ง หลวงพ่อให้ไหว้สักการะ และยังมีกิจกรรมของเหลา Extreme ที่ชอบความ ผาดโผน กระโดดร่มและร่อนลงไปสู่เบื้องล่าง ระหว่างนี้ก็ให้เรา แอบส่อง แอบเก็บรูป ไปเพลินได้

MITAPAHUHATI MAHAPUNYOMAHALAPOPAVANTUMAY วัดร่มเย็น เจดีย์สวยมากครับ

กิจจา เพ็ชรนิล ไม่วุ่นวาย เหมาะสำหรับการแวะมาพักผ่อน ครอบครัวเล็กๆ 3-5 คน มีห้องน้ำภายในบ้าน และห้องน้ำนอกตัวบ้าน มาเที่ยวได้ ไกล้ตลาด ไกล้ร้านสะดวกซื้อ มีเตาปิ้งย่าง บรรยากาศแบบพื้นบ้าน ตามวิถีชีวิตของคนท้องถิ่น

Apinya Kidchop ร้านเปิดช่วงเย็นบรรยากาศดีรับแดดอ่อนๆมีบาร์เล็กๆให้นั่งหันหน้าเข้าทะเลบรรยากาศดีมากที่ร้านมีอาหารจำหน่ายแต่ไม่จำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เครื่องดื่ม soft drink รสชาติดี

Suphakorn Panyangam รีวิวย้อนหลัง เคยมาทำสังฆทานและกราบรูปหล่อหลวงพ่ออี๋ ส่วนประวัติก็ตามนี้ครับ พระครูวรเวทมุนี ปรากฏนามเป็นที่รู้จักกันทั่วไป ๆ ว่า "หลวงพ่ออี๋" เพราะท่านชื่อ อี๋ มาแต่แรก ท่านเป็นบุตรชาย นายขำ นางเอียง ทองขำ เกิดเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2408 ตรง กับวันอาทิตย์ ขึ้น 11 ค่ำเดือน 11 ปีฉลู ที่บ้านตำบลสัตหีบ กิ่งอำเภอสัตหีบ จ.ชลบุรี เมื่ออายุ 25 ปีได้อุปสมบทที่วัดอ่างศิลานอก ซึ่งบัดนี้ได้ยุบรวมเข้าเป็น วัดอ่างศิลาวัดเดียว โดยมีพระอาจารย์จั่น จนฺทโส เป็นพระอุปัชฌาย์ โดยมีพระอาจารย์ทิม เป็นกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์แดงเป็นพระอนุสาวนาจารย์ พระอุปัชฌาย์ได้ตั้งฉายาว่า "พุทธสโร" และในช่วงโอกาสนั่นเอง หลวงพ่ออี๋ก็ฝากตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อปาน วัดบางเหี้ย คลองด่าน และยังกล่าวกันอีกว่า หลวงพ่อแดงและหลวงพ่อเหมือนก็เป็นพระอาจารย์ท่านด้วยเช่นกัน วัดสัตหีบ (วัดหลวงพ่ออี๋) เป็นวัดที่หลวงพ่ออี๋ได้สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2442 และท่านเป็นเจ้าอาวาสองค์แรก หลวงพ่ออี๋มีความชำนาญในด้านสมถะวิปัสสนาธุระมากคือ คล่องแคล่วในการเข้าใน ออกนอก และในการพักจิตอยู่เป็นกสิณ พระครูวรเวทมุนี (หลวงพ่ออี๋) ได้ให้ความสำคัญในเรื่องการศึกษาเป็นอย่างมาก ในสมัยนั้นท่านได้สร้างโรงเรียนประชาบาล 1 หลัง ชื่อว่า "โรงเรียนบ้านสัตหีบ" ที่ย้ายมาตั้งที่ถนนบ้านนา ชาวบ้านเรียนว่า "โรงเรียนบ้านนา" ส่วนอาคารเรียนเดิมชื่อ "ศาลาธรรมประสพ" ปัจจุบัน คือ "ห้องสมุดของวัดสัตหีบ" ท่านหลวงพ่ออี๋เริ่มอาพาธในอวสานแห่งชีวิตครั้งนี้ ด้วยโรคฝีที่คอ ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2489 แต่ท่านก็ไม่ได้ใส่ใจรักษานัก ท่านเคยปรารภว่ามันจะมาเอาชีวิตท่าน คงใช้แต่ยาของท่านเองบ้าง ปิดบ้าง พอกบ้าง ใช้น้ำมนต์บ้าง เรื่อยมาและไม่หยุดการรับนิมนต์ในที่ใด ๆ ทั้งสิ้น โรคฝีได้กำเริบขึ้นเป็นลำดับมา จนเข้าพรรษาแล้ว พิษของฝีจึงแสดงอาการให้ต้องพักทำวัตรสวดมนต์ กำลังของท่านเริ่มลดลง หัวฝีเล็ก ๆ ใต้คางด้านขวาก็เริ่มบวมมากขึ้น มีผู้ห่วงใยแนะนำท่านให้เข้าโรงพยาบาลผ่าตัดเสีย ท่านก็บอกว่า"ช่างมันเถอะ เป็นกรรมเก่าของฉัน เจ้ากวางหนองไก่เตี้ย มันมาตามทวงหนี้แล้ว" เพราะท่านเคยบอกคนใกล้ชิดว่าชาติก่อนเคยไปยิงกวางตัวหนึ่งที่หนองไก่เตี้ย ถูกที่ซอกคอตาย กรรมนั้น จึงตามมาให้ผลแล้ว ท่านก็คิดว่าเป็นกรรมเก่า อยากจะชำระหนี้ให้เสร็จเสียที จึงไม่ได้สนใจรักษาทางแพทย์ปัจจุบัน แม้โรงพยาบาลก็ไม่ได้พูดถึง จนถึงเวลาที่ฝีสุกแก่จัด และโตขึ้นมาก จึงทวีความรุนแรงมากยิ่ง ทำให้กำลังร่วงโรยประกอบกับเข้าสู่วัยชราภาพมาก แล้วพอถึงวันที่ 20 กันยายน พ.ศ.2489 ตรงกับแรม 10 ค่ำ เดือน 10 ปีจอ เวลา 20.35 น. หลวงพ่ออี๋ท่านก็บอกให้พระที่นั่งเฝ้าพยาบาลแวดล้อมท่านอยู่ ช่วยประคองให้ท่านลุกขึ้นนั่ง แล้วสั่งไม่ให้ทุกคนแตะต้องตัวท่าน เสร็จแล้วท่านก็นั่งสมาธิตัวตรง เริ่มเข้าสมาธิ ชั่วครู่สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึง ทำให้ทุกคนตกใจกันสุดขีดคือ ไม้กระดานแผ่นหนึ่ง ซึ่งตั้งพิงฝาผนังภายในกุฏิและตั้งอย่างนั้นมานานแล้ว ก็ล้มโครมลงมาฟาดกับพื้น และกระจกแผ่นหนึ่งที่ติดกับบานประตูตู้ ห่างจากไม้กระดานหลายเมตร ก็กระเด็นหลุดออกมาแตกกระจายทั่วพื้น ทั้งพระและลูกศิษย์วัดที่คอยนั่งเฝ้าพยาบาลแวดล้อมท่านอยู่ตกใจมาก พอหายตกใจได้สติก็หันมาดูหลวงพ่ออี๋ ซึ่งตรงกับเวลา 21.05 น. ท่านก็นั่งสงบปราศจากลมหายใจเข้าออกเสียแล้ว ข่าวการการมรณภาพก็กระจายไปทั่วกิ่งอำเภอสัตหีบอย่างรวดเร็ว สิริรวมอายุของท่านได้ 82